Ex libris Latein-Lektüre, Trainingsband

64 Formen der Lebensbewältigung Moral aus dem Lehrbuch Im Jahre 63 v. Chr. verteidigte Cicero den designierten Konsul L. Murena, der be- schuldigt wurde, unerlaubte Wahlwerbung betrieben zu haben. Als Ankläger trat u. a. der sittenstrenge M. Porcius Cato auf, der sich offen zur stoischen Philosophie bekannte. In der Folge setzt sich Cicero (vgl. S. 34) mit dessen rigorosen Moralvor- stellungen auseinander: Et quoniam non est nobis haec oratio habenda aut in imperita 1 multitudine aut in aliquo conventu agrestium 2 , audacius paulo de studiis humanitatis 3 , quae et mihi et vobis nota et iucunda sunt, disputabo. In M. Catone a , iudices, haec bona, quae videmus divina et egregia, ipsius scitote 4 esse propria. Quae non numquam requirimus 5 , ea sunt omnia non a natura, verum a magistro. Fuit enim quidam summo ingenio vir, Zeno b ; cuius 6 inventorum aemuli 6 Stoici c nominantur. Cicero, Pro Murena 61a Themenmodul: L4 Formen der Lebensbewältigung (8. Kl. Winter) L6 Suche nach Sinn und Glück (8. Kl. Winter) I 2 4 6 8 1 imperitus , -a, -um: unkundig 2 agrestis , -is m .: Bauer 3 humanitas , -atis f .: Bildung 4 scitote ( Imperativ 2 ): wisset 5 requírere 3 : hier : auszuset- zen haben (an ihm = Cato) 6 cuius inventorum aemulus (-i m .): Anhänger seiner Lehren a M. Cato , -onis m .: Marcus (Porcius) Cato (der Jüngere; römischer Politiker ) b Zeno , -onis m.: Zenon von Kition ( griechischer Philosoph, Begründer der Stoa ) c Stoici , -orum m. Pl .: Stoiker ( Anhänger einer hellenisti­ schen Philsophenschule ) Reproduktion, Transfer und Reflexion • Fasse die Beweisführung von Abschnitt I kurz zusammen (R) . Erkläre dabei, was man sich unter „de studiis humanitatis“ (Z. 2–3) und „haec bona“ (Z. 4) vorzustellen hat (T) . • Stelle die philosophischen Neigungen Ciceros und Catos einander gegenüber. Vergleiche dazu auch „Ex libris, Latein – Textband“, S.106) und nimm dazu Stellung (T, X) . Huius a sententiae sunt et praecepta eius modi: Sapientem gratia numquam moveri, numquam cuiusquam delicto ignoscere; neminem misericordem esse nisi stultum et levem 7 ; viri 8 non esse 8 neque exorari 9 neque placari; solos sapientes esse, si distortissimi 10 sint, formosos, si mendicissimi 11 , divites, si servitutem 12 serviant 12 , reges; nos autem, qui sapientes non sumus, fugitivos, exsules, hostes, insanos denique esse dicunt; omnia peccata esse paria; omne delictum scelus esse nefarium, nec minus delinquere 13 eum, qui gallum 14 gallinaceum 14 , cum opus non fuerit, quam eum, qui patrem suffocaverit 15 ; sapientem nihil opinari 16 , nullius rei paenitere 17 , nulla in re falli, sententiam mutare numquam. Hoc homo ingeniosissimus, M. Cato b , auctoribus eruditissimis inductus arripuit 18 , neque disputandi causa, ut magna pars, sed ita vivendi. Cicero, Pro Murena 61b–62 II 2 4 6 8 10 12 7 levis , -e: leichtfertig 8 viri est (+ Inf .): es ist Eigenart eines Mannes 9 exorari 1 : sich (durch Bitten) erweichen lassen 10 distortus , -a, -um: hier: entstellt 11 mendicus , -a, -um: bettelarm 12 servire 4 servitutem : in Knechtschaft dienen 13 delínquere 3 : sich vergehen 14 gallus (-i m .) gallinaceus (-i): Haushahn 15 suffocare 1 : erwürgen 16 opinari 1 : Vermutungen anstellen 17 paenitet me (+ Gen .): ich bereue (etwas) 18 arrípere 3M , arripui: sich aneignen a Gemeint ist Zenon von Kition ( griechischer Philosoph , Begründer der Stoa) . b M. Cato , -onis m .: Marcus (Porcius) Cato (der Jüngere; römischer Politiker ) Nur zu Prüfzwecken – Eigentum des Verlags öbv

RkJQdWJsaXNoZXIy ODE3MDE=