Ex libris Latein-Lektüre, Trainingsband

60 Liebe, Lust und Leidenschaft Dichterruhm Oft setzten antike Dichter Schlussgedichte mit Gedanken über sich selbst, soge- nannte Epiloge, ans Ende ihrer Werke. So tat dies der Dichter Horaz am Ende seiner Odensammlung (vgl. Ex libris, Latein – Textband, S. 23): Éxegí monuméntum aére perénniús 1 régalíque sitú 2 pýramidum áltiús, quód non ímber edáx, nón Aquilo a ímpoténs póssit díruere aút ínnumerábilís ánnorúm seriés ét fuga 3 témporúm. Nón omnís moriár múltaque párs meí vítabít Libitínam b ; úsque 4 ego pósterá 5 créscam laúde recéns, dúm 6 Capitóliúm scándet cúm tacitá c vírgine c póntiféx. Dícar, quá 7 violéns 8 óbstrepit Aúfidús d ét qua 7 paúper aquaé Daúnus e agréstiúm régnavít 9 populórum, éx humilí poténs prínceps Aéoliúm f cármen f ad Ítalós déduxísse modós 10 . Súme supérbiám quaésitám 11 meritís ét mihi Délphicá laúro 12 cínge voléns, Mélpomené g , comám. Horaz, Carmina 3,30 Versmaß: Asclepiadéus minor Themenmodul: L6 Herkunft, Idee und Bedeutung Europas (7. Kl. Winter) I 2 4 6 8 10 12 14 16  1 perennis , -e: beständig  2 situs , -us m .: Lage  3 fuga , -ae f .: hier : Schnell- lebigkeit  4 usque ( Adv .): ununterbro- chen  5 posterus , -a, -um: nach- folgend  6 dum : solange  7 qua : wo  8 violens , -ntis: reißend  9 regnare 1 (+ Gen .): herrschen ( über ) 10 modus , -i m .: hier : Rhythmus 11 quaerere 3 , quaesivi, -quaesitum: hier : erwerben 12 laurus , -i f .: Lorbeer a Aquilo , -onis m .: Aquilo ( Nordwind ) b Libitina , -ae f .: Libitina ( Leichengöttin ) c tacita virgine : Gemeint ist eine vestalische Priesterin . d Aufidus , -i m .: Ofanto ( Fluss in Süditalien ) e Daunus , -i m .: Daunus ( mythischer König der Rutuler und Vater von Turnus, des Gegenspielers von Aeneas ) f Aeolius, -a, -um : äolisch ( griechische Dialektform ) g Melpomene , -es f .: Melpomene ( Muse ) Auch der Dichter Ovid setzt ans Ende seiner Metamorphosen folgendes Schluss- wort: Iamque opus exegi, quod nec Iovis ira nec ignis nec poterit ferrum nec edax abolere 1 vetustas. Cum volet, illa dies, quae nil nisi corporis huius ius 2 habet 2 , incerti spatium 3 mihi finiat aevi 4 : parte tamen meliore mei super alta perennis 5 astra ferar, nomenque erit indelebile nostrum, quaque 6 patet domitis Romana potentia terris, ore legar populi, perque omnia saecula fama 7 , si quid habent veri vatum praesagia 8 , vivam. Ovid, Metamorphosen 15,871–879 Versmaß: Hexameter II 2 4 6 8  1 abolére 2 : vernichten  2 ius habére 2 (+ Gen .): Recht haben ( auf )  3 spatium , -i n .: Zeit  4 aevum , -i n .: Leben  5 perennis , -e: ewig  6 qua : wo  7 fama , -ae f .: Ruhm  8 praesagium , -i n .: Weis- sagung Nur zu Prüfzwecken – Eigentum des Verlags öbv

RkJQdWJsaXNoZXIy ODE3MDE=