Ex libris Latein-Lektüre, Trainingsband

42 Politik und Rhetorik In seinen Annalen berichtet Tacitus , wie der römische Feldherr Caesar Germani- cus 16 n. Chr. seine Truppen tief nach Germanien führt. Am Fluss Weser trifft man auf den Germanenstamm der Cherusker und dessen Anführer Arminius , der Jahre zuvor im Zuge einer Rebellion den Römern im Teutoburger Wald eine vernichtende Niederlage beigebracht hat. Flumen Visurgis a Romanos Cheruscosque b interfluebat. Eius in ripa cum ceteris primoribus Arminius c adstitit, quaesitoque 1 , an Caesar d venisset. Postquam adesse responsum est, ut liceret cum fratre conloqui, oravit. Erat is in exercitu cognomento Flavus e , insignis fide et amisso per vulnus oculo paucis ante annis duce Tiberio f . Tum permissu Caesaris d vocatur progressusque salutatur ab Arminio c ; qui amotis stipatoribus 2 , ut sagittarii nostra pro 3 ripa dispositi abscederent, postulat, et postquam digressi, unde ea deformitas oris, interrogat fratrem. Illo locum et proelium referente, quodnam praemium recepisset, exquirit. Flavus e aucta stipendia 4 , torquem 5 et coronam aliaque militaria dona memorat, inridente Arminio c vilia servitii pretia. Tacitus, Annalen 2,9 IV 2 4 6 8 10 1 quaesito ( Abl. abs. ) = et quaesivit 2 stipator , -oris m .: Begleiter 3 pro (+ Abl .): hier : vorn an 4 stipiendium , -i n .: Soldzah- lung 5 torquis , -is m .: Halskette a Visurgis , -is m .: Weser ( Fluss in Germanien ) b Cherusci , -orum m . Pl .: Cherusker ( Germanen­ stamm ) c Arminius , -i m. : Arminius ( Cheruskerfürst ) d Caesar , -aris m .: Caesar Germanicus ( römischer Feldherr ) e Flavus , -i m .: Flavus ( der „Blonde“, jüngerer Bruder des Arminius ) f Tiberius , -i m .: Tiberius ( römischer Feldherr, Nachfolger von Kaiser Augustus ) Exim diversi ordiuntur 1 , hic 2 magnitudinem Romanam, opes Caesaris et victis graves poenas, in 3 deditionem venienti 3 paratam clementiam; neque coniugem a et filium a eius hostiliter 4 haberi 4 ; ille 2 fas patriae, libertatem avitam 5 , penetralīs 6 Germaniae deos, matrem precum sociam; ne propinquorum et adfinium 7 , denique gentis suae desertor et proditor quam imperator esse mallet. Paulatim inde ad iurgia prolapsi, quominus 8 pugnam consererent, ne flumine quidem interiecto cohibebantur 8 , ni 9 Stertinius b adcurrens plenum irae armaque et equum poscentem Flavum c attinuisset. Cernebatur contra 10 minitabundus 11 Arminius d proeliumque denuntians; nam pleraque Latino sermone interiaciebat, ut 12 qui 12 Romanis in castris ductor popularium meruisset 13 . Tacitus, Annalen 2,10 2 4 6 8 10 12  1 ordiri 4 : zu argumentieren beginnen (mit)  2 hic … ille = alius …alius  3 venire 4 in deditionem: kapitulieren  4 habére 2 hostiliter: feindlich behandeln  5 avitus , -a, -um: altererbt  6 penetralis , -e: einheimisch  7 adfinis , -is m .: Nachbar  8 ( non ) cohibebantur, quominus … : sie hätten sich nicht abhalten lassen (+  Inf .)  9 ni = nisi 10 contra ( Adv. ): gegenüber 11 minitabundus , -a, -um: drohen 12 ut qui (+ Konj .): weil er ja 13 merére 2 : dienen (als) a Frau und Sohn des Arminius waren in römische Gefangen­ schaft geraten . b Stertinius , -i m .: Stertinius ( römischer Reitergeneral ) c Flavus , -i m .: Flavus ( der „Blonde“, jüngerer Bruder des Arminius) d Arminius , -i m. : Arminius ( Cheruskerfürst, der vor seiner Rebellion als Kommandant der Hilfstrup­ pen in der römischen Armee gedient hatte ) V Nur zu Prüfzwecken – Eigentum des Verlags öbv

RkJQdWJsaXNoZXIy ODE3MDE=