Ex libris Latein-Textband

118 Formen der Lebensbewältigung | Christentum und Rom Reproduktion, Transfer und Reflexion • Beschreibe die Vorgehensweise, die Plinius bei Personen wählt, die bei ihm als Christen angeklagt sind (Abschnitt I) (R) . Führe Recher- chen zum römischen Kaiserkult durch und berichte darüber (T) . Nimm zu der Begründung Stellung, die Plinius für die Verurteilung zum Tode liefert (X) . • Fasse zusammen, was Plinius (in Abschnitt II) über die Christen in Erfahrung bringt und wie er ihren Glauben beurteilt (R) . Vergleiche dieses Urteil mit dem des Tacitus (S.116) (T) . • Erläutere den Eindruck, den Plinius vom Erfolg seiner Maßnahmen hat (Abschnitt III). Überlege, ob sich aus Plinius’ Schilderung der eigentliche Grund für die Christenverfolgung herauslesen lässt, und vergleiche dazu den Text aus der Apostelgeschichte auf S.115 (X, T) . • Erläutere und kommentiere, wie Kaiser Trajan Plinius’ Anfrage beantwortet (Abschnitt IV) (R, X) . Kaiser Trajan (98–117), zeitgenössische Marmorbüste, Kunsthistorisches Museum, Wien Plinius erklärt noch einmal, warum er sich an den Kaiser wendet. Das Problem sei besonders durch die große Zahl von Angeklagten dringlich: Multi enim omnis aetatis, omnis ordinis, utriusque sexus etiam vocantur 1 in periculum 1 et vocabuntur 1 . Neque civitates tantum, sed vicos etiam atque agros superstitionis istius contagio 2 pervagata 3 est; quae videtur sisti 4 et corrigi posse. Certe satis constat prope iam desolata 5 templa coepisse celebrari 6 et sacra sollemnia diu intermissa repeti passimque 7 venire 8 victimarum carnem, cuius adhuc rarissimus emptor inveniebatur. Ex quo facile est opinari, quae turba hominum emendari 9 possit, si sit paenitentiae locus. Plinius d.J., Epistulae 10 , 96 , 9 – 10 Kaiser Trajan beantwortet Plinius’ Schreiben so: Actum 1 , quem debuisti, mi Secunde a , in excutiendis 2 causis eorum, qui Christiani ad te delati 3 fuerant, secutus es. Neque enim in 4 universum 4 aliquid, quod quasi certam formam habeat, constitui potest. Conquirendi non sunt; si deferantur 3 et arguantur, puniendi sunt, ita tamen, ut, qui negaverit se Christianum esse idque re ipsa manifestum 5 fecerit, id est supplicando 6 dis nostris, quamvis 7 suspectus in praeteritum 7 , veniam ex paenitentia impetret. Sine 8 auctore 8 vero propositi libelli 8 in nullo crimine locum habere debent. Nam et pessimi exempli nec nostri saeculi est 9 . Plinius d.J., Epistulae 10 , 97 III 1 in periculum vocare 1 : vor Gericht rufen 2 contagio, -onis f.: Seuche 3 pervagari 1 : grassieren 4 sístere 3 : stoppen 5 desolatus, -a, -um: verein- samt 6 celebrare 1 : besuchen 7 passim ( Adv. ): allseits 8 ven-ire, -eo: zum Verkauf gehen = verkauft werden 9 emendare 1 : bessern 2 4 6 8 IV 1 actus, -us m .: Vorgangsweise 2 excútere 3 : untersuchen 3 deferre, -fero: hier : anklagen 4 in universum: generell 5 manifestus, -a, -um: offenkundig 6 supplicare 1 : opfern 7 quamvis suspectus in praeteritum: mag er auch in der Vergangenheit verdächtig gewesen sein 8 libellus (-i m .) sine auctore: anonyme Schrift 9 est (+ Ge n.): es ist Zeichen a Secundus = C. Plinius Caecilianus Secundus: Plinius der Jüngere 2 4 6 8 Nur zu Prüfzwecken – Eigentum des Verlags öbv

RkJQdWJsaXNoZXIy ODE3MDE=