Ex libris Latein-Textband

10 Heiteres und Hintergründiges | Fabel Bock und Wolf Unter dem Namen Romulus ist eine Sammlung von lateinischen Prosafabeln überliefert, die ursprünglich in der Spätantike entstand, im Mittelalter verschie- dentlich umgestaltet und durch christliche Elemente erweitert wurde. Die vorlie- gende Fabel stammt vom sogenannten „Münchner Romulus“: (...) Lupus sequebatur hircum 1 caprarum 1 , ut eum caperet. At ille subiit 2 in ripam altam et ibi tutatus 3 est. At lupus obsedit eum ad 4 radicem 4 . Post biduum autem sive triduum, cum lupus sustineret famem et hircus 1 sitim, discesserunt uterque, lupus prior, ut cibum caperet, hircus 1 vero postea, ut aquam potaret. Cum autem adusque 5 ad satietatem 5 pota‹vi›sset, aspiciens umbram suam in aqua, dixit: „O quas acceptas 6 tibias 7 et quam pulchram barbam et quam magna cornua habeo! Et lupus me fugat! Amodo 8 resistam ei et nullam ei dabo potestatem ex 9 me 9 .“ Lupus autem silenter auscultabat omnia verba retro 10 eum; infigens autem fortiter dentes in hirci 1 coxam 11 , dixit: „Quid hoc est, quod loqueris, frater hirce 1 ?“ Hircus 1 autem, ut sensit se captum, ait: „O domine mi lupe, mercede 12 agnosco culpam: quia 13 hircus 1 , postquam potat, quod non debet, parabolare 14 vult.“ At lupus non pepercit, sed devoravit illum. (...) Monachius Romulus 32 (gekürzt), nach: H.C. Schnur, Lateinische Fabeln des Mittelalters. München 1979, S. 190 Zusatztext I 2 4 6 8 10 12 14 Die Krähe Ein berühmter mittelalterlicher Fabelautor ist der Theologe Odo von Cherington (erste Hälfte des 13. Jh.). Von ihm stammt die folgende Erzählung: (...) Cornix 1 semel, videns se turpem et nigram, conquesta est 2 aquile. Aquila dixit ei, quod mutuo 3 reciperet plumas de diversis avibus. Fecit sic. Accepit de cauda pavonis 4 , de alis columbe, et, sicut sibi placuit, de ceteris avibus. cornix 1 , videns se ornatam, cepit deridere et inclamare contra alias aves. Venerunt igitur aves, et conquerebantur 2 aquile de superbia cornicis 1 . Respondit aquila: Accipiat quelibet 5 avis suam pennam, et sic humiliabitur. Quo facto, cornix 1 relicta est turpis et nuda. (...) Odo von Cherington 3 (gekürzt), nach: H.C. Schnur, Lateinische Fabeln des Mittelalters. München 1979, S. 222ff. Zusatztext II 2 4 6 8 Reflexion • Finde für beide Fabeln eine mögliche Moral (X) . Hinweis Beachte, dass in mittelalterlichen Texten statt „ ae “ und „ oe “ nur „ e “ geschrieben wird: „ aquile “ = „ aquilae “ / „ cepit “ = „ coepit “ 1 hircus (caprarum), -i m .: (Ziegen-)Bock 2 subire, -eo, subii: hinauf- gehen 3 tutari 1: sich in Sicherheit bringen 4 ad radicem: unterhalb davon 5 adusque ad satietatem: bis zur Sättigung 6 acceptus, -a, -um: annehm- bar 7 tibia, -ae f .: Bein 8 amodo: von nun an 9 ex me = mei 10 retro = post 11 coxa, -ae f .: Hüfte 12 merces, mercedis f .: Schaden 13 quia = nam 14 parabolare 1: schwatzen 1 cornix, cornicis f .: Krähe 2 conqeri 3, -questus sum (+ Dat. ): sich beschweren (bei) 3 mutuo ( Adv .): leihweise 4 pavo, -onis m. : Pfau 5 quilibet, quaelibet, quodlibet: jeder Nur zu Prüfzwecken – Eigentum des Verlags öbv

RkJQdWJsaXNoZXIy ODE3MDE=