Ex libris Latein-Einstiegstexte

Reproduktion, Transfer und Reflexion • Fasse den Inhalt der Textabschnitte II, III und IV kurz zusammen. (R) • Erkläre, worauf „qui dolo secum egisset“ (Zeile 3 in Textabschnitt IV) Bezug nimmt. (R) • Versuche anhand der Textabschnitte II, III und IV und des Vergleichstextes eine kurze Charakteristik der beiden Kontrahenten. (T, X) • Erläutere, inwiefern der Ausgang der Schlacht den Gang der österreichischen Geschichte verändert hat. (X) 1273 wurde Rudolf von Habsburg zum deutschen König gewählt. Die königlose Zeit ging damit zu Ende. Der neue König forderte von Ottokar die Rückgabe Österreichs und den Lehenseid, was dieser verweigerte. Eine militärische Konfrontation schien unausweichlich: Cumque iam duo exercitus ad 1 mille passus alter alteri proximus 1 convenissent, veritus Othocarus Rudolfi potentiam iniustamque belli causam animo volvens legatos mittit, qui se iuraturum dicant, si modo 2 intra tentorium imperiale a honoris sui causa fieri Rudolfus velit. Accipit conditionem imperator a potius, quam belli fortunam experiatur. Suggestum 3 in tentorio sublime paratur ibique aureum solium eminentiori loco erigitur. Rudolfus diademate 4 et imperialibus a insignibus conspicuus considentibus electoribus 5 imperii, ceteris baronibus 6 circumstantibus advenientem regem sedens exspectat. Ille cum paucis regni sui optimatibus ingressus, conscenso suggesto 3 , ad pedes imperatoris a genua flectit. Proinde, ex veteri consuetudine admotis sacrosanctis 7 , iure 8 iurando se adigit 8 . Piccolomini, Historia Bohemica 2,57 ff. II M Übungen S. xiii 2 4 6 8 10 12 Doch da geschieht das Unerwartete: Interea tentorium arte compositum a 1 summo usque deorsum 1 in quattuor proscissum partes decidit regemque, ut erat in alto loco ad imperatoris a genua supplex, videndum exercitibus praebuit. Stabant circum armatae acies rei exitum spectantes. Sed quam laeti Theutones b gloriosum imperatorem a intuebantur, tam maesti tristesque Bohemi c regis sui vaecordiam 2 atque ignaviam 3 excipiebant, qui 4 servire imperatori a magis quam proelium experiri voluisset. Stupefactus ea re Othocarus, quamvis dolo magis quam casu cecidisse tentorium non 5 ignoraret 5 , subticendum 6 ‹esse› tamen in praesentia 7 censuit petitaque ab imperatore b venia 8 plenus irarum domum rediit. Piccolomini, Historia Bohemica 2,63ff. III M Übungen S. xiv 2 4 6 8 10  1 ad mille passus proximus: ungefähr eine Meile entfernt  2 modo ( Adv. ): hier: nur  3 suggestum, -i n. : Podest  4 diadema, -atis n. : Krone  5 elector, -oris m. : Kurfürst  6 baro, -onis m. : Baron  7 sacrosancta, -orum n. Pl. : Heilige Schrift  8 adígere 3 (adegi) se iure iurando: den Treueeid ablegen a imperator / imperialis: bezieht sich auf den deutschen König Rudolf  1 a summo usque deorsum: von oben nach unten  2 vaecordia, -ae f. : Schwäche  3 ignavia, -ae f. : Mutlosigkeit  4 qui ( + Konj. ): hier: weil ja  5 ignorare 1 non: ganz genau wissen  6 subticére 2: schweigen  7 in praesentia: für die Gegenwart  8 venia, -ae f. : Nachsicht a imperator: bezieht sich auf Rudolf b Theutones, Theutonum m. Pl. : die Deutschen c Bohemi, -orum m. Pl. : die Böhmen 48 Historisches  | Ein Kampf um Österreich Nur zu Prüfzwecken – Eigentum des Verlags öbv

RkJQdWJsaXNoZXIy ODE3MDE=